Heinz Leive
Plattdüütsche Vertellsels

Swatte Wolken - oaber riärngen gav et nich

Swatte Wolken - oaber riärngen gav et nich
Et was en woarmen Sommerdag. So'n Sommer häwwe siet Joahren mettleewe nich mä hat, siärn de Lüe innen Duorpe. De glönige Sünnen branne, wat dat Tüeg haulen woll. Swatte Wolken töegen sick öfters tosammen, oaber Riärngen gav et nich. So'n heiloset Unnewiär os vo Joahrden was auk nich goot, oaber dütt is auk nicks. De Lüe inne Stadt steunen, un de Buurn uppen Lande wörn oll an votwiefeln. De Sünnen hadde nu baule ollens toschannen maket.
Auk Buur Hiärm Kornmaker wusse keenen Utwäg mä. Amende hölp de leewe Gott, un Hiärm biärde olle man sau vo sick hen.
"Hiärgott, lott dütt nich to", scheut et em düern Kopp, he mosse doch dütt Joahr Dalers ut siene Kornfelders vor de Utstüer van sien Wicht Katrin maken.
Nu was he'n poarmoal ümme de Kiärken tolopen. Up eemoal göng he do stracks inne Düerden un uppen Oltoar to, um sick Rat van usen Heiland to houlen. He büerde sick vo dat groute Krüez inne heuchte un stüerne: "Hiär, häv nu oaber Erbarmen met uns Buurn un lott et baule riärngen." He greip sick votwiefelt an't Hatte, krüezige sick, un sleik sick düer de lüttken Düern wier ut de Kiärken.
Et vogöng de neichste Wierken un et hadde nich eenen Drüppen riärnget.
"De Hiärgott häv us amende vogiärten", meene Hiärm un göng 't tweedemoal int Goddeshus. Denn vertelle Hiärm no eemoal siene Suorgen un auk, dat he nu nich mä töwen woll. Nu wöern em baule leige Gedanken kuormen, hier vorn Oltoar. Twee or dree Dage, un denn woll he nich mä ümme *goot Wiär* bidden. Un denn stüerde Hiärm no so leige Worde vor sick hen.
De Küster Glockenzieher stönnt in siene Neigde. De hadde begrierpen, wat do passeerden soll. Goot, dat he dat so fien höerd hadde. Glockenzieher göng glieks to Pastor Seeligmann un vertell em ollens.
De klooke Pastor hadde ümmer eenen wiesen Roat un keimp so lichte nich in Voliärgenheet.
"Wir nehmen vorsichtshalber das große Christuskreuz herunter und hängen dafür vorübergehend ein kleines auf", siähr de Pastor.
Seeligmann wusse auk, dat Hiärm Kornmaker mangens nich nur en Hittkopp was, he konne auk beushaftig sien. Woll he sick amende an usen Hiärgott versünnigen?
Annern Söödag keimp Hiärm met grimmige Gebärde inne Kiärken anslüert. He keik olle man so no unnen up siene Föte, os wenn he sick nich to erkinnen gieben woll. Wat göng in Hiärm vo, wat füerde he im Schilde?
He bliev vorn Oltoar stoan un was kriedewitt. Up eemoal büerde he sick inne Heuchte, oaber denn froge he doch sichtlich verduzzt: "O, O, is ju Pappen nich in Huse?"




Zurück

Home

Weiter

Biografie

Das Buch

Inhalt

E-Mail

Gästebuch

Awards



Goldene Linie