Et gehöerde nu oll to'n liäbenden Inventar, os man so segg. Olle Wierken stönd Lisebett met iärn Buck un eenen Kuorf voll Botter un eenen met friske Egger on de glieken Stie uppen Wierkenmarkt. Et kinne olle Lüe. Hiär een lüttken Snack un doa een fründlick Wort. Of et nu kault orre natt was, Lisebett stond doa.
Ümmer wöern 'n Haupen Lüe bi Lisebett. Se wollen nechens met iär küerden, nei et göng de meesten auk ümme de Buurnbotter un inne Houptsake ümme de frisken Egger. Mangens votelle Lisebett ümmer tüskendüer giärn van sick. Dat et inne eenklassigen Schoole nechens to de Fördersten gehöerde, dovo oaber en Liäben gerieben was.
De veelen Lüe wollen oaber auk wisse goot inkoopen. Et föll bi Lisebett up, dat et met iärn Eggerpries ümmer unner de annern Vokeupers leig. Often segg iär dat auk de eene orre annere. Lesste Wierken wörd iär dat dochens to vierl met düsse Frogerigge van de Lüe. "Kinners, dat is doch eene eenfake Riäkenge", segg Lisebett un word sick baule dull, "ick koope de Egger vandage vo fiewenuntwüntig Pennige dat Stück un vokoope se vo veeruntwüntig. Ick haule mi numoal an de aulen Riägel, de Ümmesatz mot et maken." -
|
