Heinz Leive
Plattdüütsche Vertellsels

Eenen Dokter bruke wi nich

Eenen Dokter bruke wi nich
Liesken Lämmerschmidt hadde siet Joahrn, os doamals iähr Willem stuorben was, so 'n lüttken Loaden inne Neigde vanne Duorpschoole. De lööp auk so recht un slecht. Inne leßten Tiet stelle Liesken nu auk no vierl Schwund orre os man so segg in iähr Gliäser met de Klümkes fest. Doa mösse öfters eene met de Fingers ingriepen, wenn Liesken nich so butz in Loaden kuomen was. Dat können amende auk woll de lüttken Trabanten vanne Schoole sien.
Liesken dochte sick, de Katten lött dat Musen nich, doa legge ick eemoal 'n poar Klümkes anne Wäggde uppen Triäsen praut. De Dage göngen doahen oaber de Schölers hadden sick in düsse Tiet nich versünnigt. Eenes goden Dages keimp Slochtermeggers Gesine innen Loaden, keik so ümme sick, stüerde snurstracks up de Gliäser to, seug oaber in leßten Moment de Klümkes anne Wäggde un stoppe sick doavon glieks twee Stücke achter de Kusen.
Liesken hadde dat seihn, make sick auk nau ne Wiele bemiärkbor, keik uppen Triäsen un dei verwunnert: "Kiek ens Gesine, nu häwwet sick de Müese üewer de vergifteden Klümkes hiärmaket un sind amende oll daut."
Gesine wörd kriedewitt. "Oh Gott, Frau Lämmerschmidt, hoult sei butz eenen Dokter", stüerderde Gesine vertwiefelt un de Knee wöern iähr an sloddern.
"Eenen Dokter bruke wi nich, dat bringe wi met eenen aulen Husrezept, wecket ümmer bi sücke Geliägenheet holpen häw, wä inne Riege", segg Liesken un dochte sick vergnögt, nu kann ick di dat Musen een for olle Moale utdriewen.
Liesken göng up de aulen Heringstunnen to, neimp sick den grauten Liäpel, et was so'n halwen Sliäf, kreig de bidderen Tunke met Siepelreste doa ut un segg: "Wenn sei twee Sliäfs vull so achtern anner wegdrinket, is ju Magen wä reggen." Un denn höerde man dat Kreigen van Gesine bis wiet inne Nauberskop. -




Zurück

Home

Weiter

Biografie

Das Buch

Inhalt

E-Mail

Gästebuch

Awards



Goldene Linie