Matsken Weidenmegger wusse nich recht, wat mett em löss was. Van eeinen Dag uppen annern was Matsken aawwe, möhe und duine. Un dat wöerd immer leiger. Ritkebiewen keimp no doato. "Du hast di uppen Balken bien Korn inföhden vökühlt", segg Settken, sien Frusminske. "De Niendüern ständ up un du int Balkenloack innen Toach, ümmesüss wöerd di gistern bien Seeißen dängeln nich gröü un bloaw vo Augen", krägge Settken immerforts. Piene hadde Matsken güßt nich oaber Feeiwer. He was so luurig togange.
"Sall ick dat Thermometer van usen Nauber Aurin haulen", fröeg et dann. Aurin wuohne ganz dichtebi un hadde sowat. "Och lott man", winke Matsken af. "Denn gong man int Berre, wenn di früss, ick häwwe oll nigge Berrebüeren updoan", segg Mammen denn auk, "un muorn geiht et af noa Dokter Suerboom." Dat passe Matsken nu garnich. He hadde et nich so ielig in den Kräggenkamp to gouhn ümme Dokter Suerboom uptosöcken. Dat was eeinen van de Touloupen Lüe, de küerde nur hauge un konne keein plattdüütsk vöstauhn. Dat was in sien Augen soon richtigen Dunsewammes.
Am annern Muorn, Matsken hadde derbe sweeidt, sien Hiemd was klitschnatt, göng Matsken freou löss. He keimp auk baule anne Riege. Dokter Suerboom unnersöchte em gründlick un schreeiw em eein Rezepot for Ölge tom inriewen for de Bost, Pillen un Drüppens tom inniährmen. Denn segg de Dokter: "Kommen Sie bitte am Montag noch einmal vorbei, bringen Sie auch Urin mit, und bitte nüchtern."
To Hus was Settken niesgierig. "Wat is mett di, wat häw de Dokter seggt", so göng et glieks lööss.
"He häw mi Medikamente upschriewen, dei häwwe ick mi oll van de Apotheke haalt, un denn sall ick Maundag wier in sien Praxis kuomen", vötell Matsken denn. Un denn segg he ganz verwunnert: "Mammen, häss du wußt, dat use Nauber Aurin krank is, dat he süpp?" - "???" - "Nu, ick mott seeihn, dat ick em nöchtern mettkriege, os de Dokter seggt häw." -
|
