Ich erinnere - du batest: Hab´ keine Angst vor der Dunkelheit - als ich weinte, eschreckt vom Flug der schnellen Fledermaus Du sagtest, Mutter: Hab´ keine Angst vor der Dunkelheit sie betäubt das Rot in unseren Augen die Sehkraft ruht sich aus Hab´ keine Angst, Söhnchen, vor der Nacht - wieder und wieder - denn die Nacht ist gut und richtig brauchbar wie der Tag Ich fragte: Hilft dem Menschen das Wort An deinem Grab wiederhole ich: Hab´ keine Angst vor der Dunkelheit

Pamiętam - prosiłaś: Nie bój się ciemności - kiedy płakałem przerażony lotem szybkiego nietoperza Mówiłaś mamo: Nie bój się ciemności ciemność uśmierza czerwień w naszych oczach wzrok odpoczywa Nie bój się nocy synku - powtarzałaś - bo noc jest dobra i słuszna potrzebna jak dzień Pytałem: Czy można pomóc człowiekowi słowem Nad twym grobem powtarzam: Nie bój się ciemności