Ikarus Das Mädchen sagt: die Sonne wird das Augenlicht verletzen die Flügel zum Schmelzen bringen und die Federn verbrennen Das Mädchen liebt und verfolgt auf den Mauern aus der Entfernung den Schatten des fliegendes Mannes – also vertraut sie noch, da sie die Flügel knüpft sie im Haus unter der Bettwäsche versteckt – das war ein Versuch – der Schatten verschmilzt mit der Erde und zur ihn liebenden kehrt der Mann zurück Die Nacht verging: allein ist das Mädchen die Flügel verschwanden – wird sie weinen? Am Fenster lag eine Feder – sie hob sie auf warf sie in die Flamme – es blieb schwarzer Staub Auf dem toten Strand ein einsamer Kerzenstummel ein Mensch zerschmettert am Sachzwang

Ikar Dziewczyna mówi: slońce wzrok porani skrzydła roztopi i wypali pióra Dziewczyna kocha i śledzi na murach cień lecącego mężczyzny z oddali – więc jeszcze ufa że zwiąże te skrzydła że je ukryje w domu pod pościelą – to była próba – cień wiąże się z ziemią i do najbliższej powraca mężczyzna Noc znów minęła: dziewczyna jest sama skrzydła zniknęły – czy będzie płakała Przy oknie pióro leżało – podniosła rzuciła w ogień – ciemny pył pozostał Na martwej plaży samotny trzon świecy człowiek rozbity o powierzchnię rzeczy