Heraklit do Hölderlina Braćmi jesteśmy a niewielu siedzi na szczycie czasu żeby słuchać pogłosu echa rzadko słyszymy odpowiedź ustom brakuje słowa na to co duch w przestrzeni i czasie przeczuwa dlatego to co brzmi jest niezrozumiałe dziwna pieśń tylko kto tańczy wiedząc drga rozumie wie jak być górą i doliną i prądem fal który wstecz płynąć potrafi Jakim rodzajem drgań jest rezonans jest całkiem obojętne tylko mnogość tworzy obraz nie dźwięk ani światło ani duchowa idea nie powstaje z pojedyńczego pola

Heraklit an Hölderlin Brüder sind wir und wenige sitzen auf Gipfeln der Zeit dem Nachhall des Echos zu lauschen Selten hören wir Antwort Mund fehlt Wort für was Geist in Raum und Zeit erfühlt Darum ist was klingt unverständlich seltsamer Gesang Nur wer tanzt wissend schwingt versteht weiß Berg und Tal zu sein und Wellenstrom der rückwärts fließen kann Welcher Art die Schwingung ist die Resonanz ist ganz egal nur die Vielheit macht das Bild nicht Ton noch Licht noch geistige Idee entsteht aus einem Einzelfeld